Αν και τα πρώτα Pride Αθήνας (2005) και Θεσσαλονίκης
(2012) αναδύθηκαν μέσα από ανοιχτές αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις, κατέληξαν να οργανώνονται από κλειστές οργανωτικές
επιτροπές. Ειδικά στην Αθήνα αυτή η κλειστή μορφή διοργάνωσης του Φεστιβάλ
Υπερηφάνειας έχει παγιωθεί εδώ και πολλά χρόνια. Παράλληλα, όλο και περισσότερο
το Pride της Αθήνας
δείχνει να απευθύνεται κυρίως στους ομοφυλόφιλους και τις λεσβίες, παραμερίζοντας
τα τρανς άτομα σε δεύτερο πλάνο. Ύστερα από τα απαράδεκτα σχόλια πρώην (πια)
μελών της ΑΜΚΕ Athens Pride
εναντίον των τρανς, οι δύο βασικές οργανώσεις των τρανς (ΣΥΔ
και Queer Trans) ζήτησαν να γίνει
δεκτό ως μέλος στην ΑΜΚΕ και ένα τουλάχιστον τρανς άτομο που θα προτεινόταν από
τις ίδιες τις οργανώσεις των τρανς – αίτημα όμως που απορρίφτηκε, όπως καταγγέλλουν
πολλές ΛΟΑΤ συλλογικότητες. Λόγω αυτής της εξέλιξης, οι περισσότερες ΛΟΑΤ
οργανώσεις έχουν ήδη δημοσιεύσει
ανακοινώσεις αποχής από τα περίπτερα
ή/και την πορεία του φετινού Athens Pride.
Αντιστοίχως και στη Θεσσαλόνικη
το φετινό Pride θα
διοργανωθεί για πρώτη φορά από δύο συλλογικότητες που λειτουργούν με κλειστές
-ως επί το πλείστον- συνελεύσεις. Φέτος, οι διαδικασίες γραφειοκρατιοποίησης
του Thessaloniki Pride
έχουν προχωρήσει ακόμα περισσότερο, καθώς ο Δήμος Θεσσαλονίκης αποφάσισε να
αποκλείσει από τη συνδιοργάνωση την “ομάδα Sylvia Rivera για ένα
κινηματικό Thessaloniki Pride”! Επιπλέον, η συμπερίληψη του αμερικανικού προξενείου στους υποστηρικτές
του φετινούThessaloniki Pride με το λογότυπο του στην αφίσα του Φεστιβάλ συνιστά ένα ακόμη βήμα
ενσωμάτωσης στο σύστημα και απομάκρυνσης από τις ριζοσπαστικές καταβολές του
Pride. To Pride της Θεσσαλονίκης ανέτειλε το φθινόπωρο του 2011 μέσω ανοιχτής και
αμεσοδημοκρατικής συνέλευσης, συνέχισε το 2014 αποδεχόμενο τη χρηματοδότηση της
Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας και κατέληξε το 2015 να συνδέεται με το πλέον
ιμπεριαλιστικό κράτος του κόσμου, τις ΗΠΑ. Αν και στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών
καταγράφονται μερικές από τις καλύτερες επιδόσεις θεσμικής και πραγματικής
ισότητας παγκοσμίως σε ό,τι αφορά τις έμφυλες ταυτότητες και τη σεξουαλική
ελευθερία, κατά τόπους παρατηρούνται πολύ χαμηλές επιδόσεις (σε πολιτείες του
Νότου κυρίως), ιδιαίτερα αν συνυπολογίσουμε τις ταυτότητες που δομούνται στον
κόμβο πολλαπλών αποκλεισμών (πχ τα επαναλαμβανόμενα περιστατικά θεσμικής
φυλετικής βίας εναντίον των αφροαμερικανών). Στην εξωτερική της πολιτική,
πάντως, η χώρα αυτή διαλύει κάθε αμφιβολία: το καπιταλιστικό κεκτημένο
περιφρουρείται με βία, πόλεμο, αίμα, θάνατο. Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, πόσο περήφανες/οι μπορούμε να νιώσουμε, όταν τη
μαζικότερη εκδήλωση αντιπατριαρχικής χειραφέτησης στην πόλη σπονσοράρει ο
φορέας έκφρασης εξωτερικής πολιτικής της συγκεκριμένης χώρας.
Για εμάς είναι ξεκάθαρο πως τα Pride των
δύο αυτών πόλεων, όσο διοργανώνονται με κλειστές διαδικασίες , κινδυνεύουν σταδιακά
να χάσουν κάθε διεκδικητικό χαρακτήρα για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ και την
απελευθέρωση από την έμφυλη καταπίεση. Η μόνη διαδικασία που μπορεί να
διασφαλίσει την ισότιμη συμμετοχή τόσο των τρανς όσο και ολόκληρης της ΛΟΑΤ
κοινότητας και των αλληλέγγυων σε αυτήν είναι η διοργάνωση των Pride από ανοιχτή σε όλες και
όλους αμεσοδημοκρατική συνέλευση. Με αυτόν τον τρόπο διοργανώνεται φέτος το 1ο lgbtqi+ Pride Κρήτης, που κατα κοινή
αναλογία δίνει ισότιμα λόγο και φωνή σε κάθε σεξουαλική και ερωτική έκφραση και
βρίσκεται σε επαφή και με τα υπόλοιπα κινήματα της Κρήτης (αντιρατσιστικό κλπ).
- Απέχουμε από τα περίπτερα του φετινού Athens Pride
- Συμμετέχουμε στο διακριτό κινηματικό μπλοκ στο 4ο
Thessaloniki Pride,
στις 20 Ιούνη το απόγευμα στο Λευκό Πύργο
- Στηρίζουμε το 1ο lgbtqi+ Pride Κρήτης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου