Διακρίσεις: Μια έννοια πολύ επίκαιρη ακόμα και στον 21ο αιώνα. Mια από τις πιο κατάφορες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

editorial
(από το τεύχος 1 του" lgbt-Κόκκινο", Ιούνιος 2012)

1948: Οι περισσότερες χώρες του πλανήτη πάνω από 60 χρόνια πριν, συνυπόγραψαν την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρωπου.

Με την πράξη αυτή επιβεβαίωσαν την πεποίθησή τους ότι κάθε ανθρώπινο ον έχει δικαιώματα, ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα, πίστη, θρησκεία, φύλο, εθνική καταγωγή σεξουαλικό προσανατολισμό, αναπηρία ή ηλικία.

Άρθρο 1: «Ολοι οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι στην αξιοπρέπεια και στα δικαιώματα»

Άρθρο 2: «κάθε άνθρωπος δικαιούται να επικαλεστεί όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα διακήρυξη, χωρίς καμμία απολύτως διάκριση»

Άρθρο 7: «όλοι είναι ίσοι απέναντι στον νόμο και έχουν εξίσου δικαίωμα στην προστασία του νόμου, χωρίς καμμία απολύτως διάκριση».

Τα Όργανα των Ηνωμένων Εθνών έχουν επιβεβαιώσει ότι αυτή η αρχή συμπεριλαμβάνει και τη διάκριση βάση του σεξουαλικού προσανατολισμού.

Η καταπάτηση της αρχής της μη-διάκρισης παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα του ατόμου και οι κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να διασφαλίζουν την ισότητα μεταξύ των ατόμων και το δικαίωμα όλων να μην υπόκεινται σε διακρίσεις. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική.

Ενώ τα δικαιώματα των λεσβιών, των ομοφυλόφιλων, των αμφιφυλόφιλων και των τρανσέξουαλ (ΛΟΑΤ) ανήκουν στην ατζέντα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς ο σεξουαλικός προσανατολισμός κάθε προσώπου αποτελεί στοιχείο της ανθρώπινης ταυτότητάς του και σχετίζεται με την εγγενή αξιοπρέπεια και αξία, πάραυτα κάθε μέρα παραβιάζονται σε όλο το πλανήτη. Πολλοί ΛΟΑΤ προπηλακίζονται, ξυλοκοπούνται, φυλακίζονται ή και εκτελούνται από τις κυβερνήσεις των χωρών τους. Όσοι θεωρούνται ότι είναι ΛΟΑΤ πέφτουν συχνά θύματα παρενόχλησης, διακρίσεων και σκληρής βίας. Παράλληλα, κάποιοι απ’ αυτούς που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ , ανεξάρτητα από το σεξουαλικό προσανατολισμό τους ή την ταυτότητα φύλου τους, διώκονται από κρατικές αρχές.

Πριν περίπου ένα χρόνο δολοφονήθηκε στην Ουγκάντα, ο David Kato, ακτιβιστής για τα δικαιώματα των Λεσβιών, Ομοφυλόφιλων, Αμφιφυλόφιλων και Τρανσέξουαλ. Η συγκεριμένη χώρα προβλέπει ισόβια κάθειρξη σε όσους τελούν ομοφυλοφιλικό γάμο και διακοπή θεραπείας σε ομοφυλόφιλους πάσχοντες από HIV. Στη Ρωσία 20 χρόνια μετά την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας, επανέρχονται και πάλι νόμοι που απαγορεύουν «την προπαγάνδα υπέρ των ομοφυλοφίλων». Τελευταίο παράδειγμα ο νόμος που υπέγραψε ο κυβερνήτης της Αγίας Πετρούπολης, με την υποστήριξη της συντηρητικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της χώρας. Απαγορεύονται ακόμα και οι καλλιτεχνικές εκθέσεις , θεατρικά έργα, προβολές ταινιών, η διοργάνωση των Pride!
Απώτερος σκοπός αυτών των τακτικών είναι ο περιορισμός των δικαιώματων όλων όσων έχουν κοινωνική δραστηριότητα, καθώς και η καταστολή της λαϊκής διαμαρτυρίας και της γενικότερης κινητικότητας των «από κάτω», της δράσης των πολιτών και συνακόλουθα της απελευθέρωσης της κοινωνίας από την καταπίεση!

Είναι όμως στην «πολιτισμένη» Ευρώπη καλύτερα τα πράγματα;

Άρθρο 21 του «Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε»: Απαγόρευση Διακρίσεων: Απαγορεύεται κάθε διάκριση λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνοτικής καταγωγής ή κοινωνικής προέλευσης, γενετικών χαρακτηριστικών, γλώσσας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, πολιτικών φρονημάτων ή κάθε άλλης γνώμης, ιδιότητας μέλους εθνικής μειονότητας, περιουσίας, γέννησης, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού.

Παρόλα αυτά η ισχύουσα Ευρωπαϊκή νομοθεσία συνεχίζει να μην παρέχει επαρκή προστασία από διακρίσεις, και κατά συνέπεια, εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρωπαϊκή Ένωση πέφτουν θύματα διακριτικής συμπεριφοράς σε διάφορους βασικούς τομείς της ζωής τους όπως η πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες, η στέγαση, η εργασία, η εκπαίδευση και κοινωνική προστασία, λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού. Η Ευρωπαϊκή Ένωση εξετάζει την υιοθέτηση μιας Οδηγίας που θα συμπληρώνει αυτά τα κενά. Ωστόσο, αυτή η πρωτοβουλία μπλοκάρεται από χώρες της ΕΕ, με τη Γερμανία να πρωτοστατεί εναντίον της υιοθέτησής της. Η νέα οδηγία θα διασφάλιζε ίση μεταχείριση για όλους, πέρα από το χώρο της εργασίας, συμπληρώνοντας το κενό στο τρέχον νομοθετικό πλαίσιο της ΕΕ κατά των διακρίσεων, καλύπτοντας περιοχές, όπως η θρησκεία και η πίστη, η αναπηρία, η ηλικία και ο σεξουαλικός προσανατολισμός. Τα επιχειρήματα της Γερμανίας για το μπλοκάρισμα της οδηγίας, είναι σαθρά αφού ισχυρίζεται ότι η τρέχουσα νομοθεσία κατά των διακρίσεων σε επίπεδο ΕΕ έχει αποδειχθεί ανεπαρκής και δεν υπάρχει νομική βάση, ώστε να υιοθετήσει η ΕΕ μια νέα οδηγία. Έρευνες έχουν δείξει ότι η υιοθέτηση της Οδηγίας της ΕΕ για τη Φυλετική Ισότητα, το 2000, έχει βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση σε αυτόν τον τομέα. Η προτεινόμενη Οδηγία Κατά των Διακρίσεων έχει επίσης σαφή νομική βάση στο άρθρο 19 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δίνει σαφή εντολή στο Συμβούλιο να προβεί στις κατάλληλες ενέργειες για να καταπολεμήσει τις διακρίσεις. Το γεγονός ότι η Γερμανία ήδη προστατεύει τους πολίτες της νομοθετικά από τις διακρίσεις σε πολλούς τομείς της ζωής, ενώ αρνείται να επεκτείνει τέτοια προστασία σε άλλους πολίτες της Ε.Ε καθιστά τη θέση της ακόμα πιο αστήρικτη και προβληματική.

Γενικά θα πρέπει κάποια στιγμή να μπει φραγμός στις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου, καθώς και να ληφθούν σοβαρά υπόψη ζητήματα που αφορούν διεμφυλικά άτομα, όπως:

Να αναγνωριστεί νομικά η μεταβολή φύλου και η τροποποίηση σχετικών επισήμων εγγράφων που σχετίζονται με την καθημερινή τους ζωή, καθώς λειτουργεί ως σοβαρό εμπόδιο στην ελευθερία μετακίνησης των διεμφυλικών, π.χ. σε ταξίδια.

Θα πρέπει να καταργηθούν απαιτήσεις κρατών, όπως οι χειρουργικές επεμβάσεις στειρότητας προκειμένου να αποκτήσουν πλήρη αναγνώρηση αλλαγής φύλου.

Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στη πρόσβαση των διεμφυλικών ατόμων στην υγειονομική περίθαλψη. Αρκετοί επαγγελματίες στο χώρο της υγείας εκτός του ότι δεν είναι άρτια εκπαιδευμένοι, αρνούνται θεραπεία, κακοποιούν διεμφυλικά άτομα και γενικώς παρουσιάζεται μεγάλο ποσοστό διακριτικής συμπεριφοράς. Παρόμοιες τακτικές πρέπει να απαλειφθούν τελείως και ως προς την αντιμετώπιση των οροθετικών ατόμων στις υπηρεσίες υγείας.

Χρειάζεται να γίνουν άλματα και να δωθεί μεγάλος αγώνας, μέχρι να κατακτήσουμε την ισότητας ως προς τους ΛΟΑΤ, ώστε:

•να εφαρμόζεται στην πράξη η ίση πρόσβαση των ΛΟΑΤ στην εργασία και να επιβάλλονται αυστηρές κυρώσεις σε εργοδότες που απολύουν λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού του εργαζόμενου
•κανένας άνθρωπος να μην κρατείται λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού του,
•να καταργηθεί το άρθρο 347 του ΠΚ, για την ποινικοποίηση της ανδρικής πορνείας σε αντίθεση με τη γυναικεία,
•να καταπολεμηθεί ο βιασμός, η σεξουαλική κακοποίηση, τα βασανιστηρία και άλλη κακομεταχείριση σε βάρος των ΛΟΑΤ και να εξετάζονται δίκαια και αμερόλητα από τη δικαιοσύνη σχετικές καταγγελίες,
•να υπάρξει άρση των εμποδίων στο νόμο, όσων αναζητούν πολιτικό άσυλο στη βάση της δίωξης τους λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού,
•να θεσμοθετηθεί ο γάμος ομόφυλων από τις κυβερνήσεις συμπεριλαμβανόμενης και της ελληνικής, ώστε να μην υπάρχουν στη συνέχεια διακρίσεις στο δικαίωμα στη στέγαση, την κοινωνική ασφάλιση, τα κληρονομικά δικαιώματα, τις φορολογικές ελαφρύνσεις, την υγειονομική περίθαλψη.

Τα κράτη έχουν την υποχρέωση, όχι μόνο να μην είναι ουδέτερα σε τυχόν διακρίσεις σε βάρος των ΛΟΑΤ, αλλά να εντοπίζουν και να κάνουν τα πάντα για την εξάλειψη τους στις κρατικές δομές. Η νομική κατοχύρωση αποτελεί μια ελάχιστη «θωράκιση» των ΛΟΑΤ από την ανισότητα, αφού θα δίνεται έτσι η δυνατότητα να διεκδικήσουν δικαστικά έως και αποζημιώσεις. Όμως το βασικότερο είναι να καταρριφθεί το τοίχος των προκαταλήψεων και ταμπού, μέσω σωστής διαπαιδαγώγισης και ενημέρωσης.

Το ΚΟΚΚΙΝΟ ευαισθητοποιεί το κοινό μέσω και του νέου περιοδικού του lgbt ΚΟΚΚΙΝΟ. Η σωστή ενημέρωση μπορεί να καταρρίψει στερεότυπα, προκαταλήψεις, καθώς και φοβίες σε θέματα που μπορεί να νομίζουμε ότι ξέρουμε αλλά δυστυχώς έχουμε διαστρεβλωμένη εικόνα.
Ο λαός έχει μόνο μια ευκαιρία. Να ενωθεί για να μπορέσει σε αυτές τις ιστορικές στιγμές να αντιμετωπίσει τον πραγματικό δυνάστη και αντίπαλό του που είναι το καπιταλιστικό κεφάλαιο.

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΑΜΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

(από το τεύχος 1 του" lgbt-Κόκκινο", Ιούνιος 2012)

απαιτούμε – διεκδικούμε

Να θεσμοθετηθεί ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών με πλήρη και ίσα δικαιώματα εδώ και τώρα!

➤ Να εφαρμοστεί στην πράξη ο νόμος 3304/2005 για «την εφαρμογή της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού» ώστε να επιβάλλονται αυστηρές κυρώσεις σε περίπτωση απολύσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού ή μη ισότιμης πρόσβασης στην απασχόληση και μεταχείρισης στις εργασιακές σχέσεις (βλ. επίσης άρθρο 4 του Συντάγματος για την Αρχή της Ισότητας, άρθ. 2 προστασία της προσωπικότητας του ατόμου, άρθ. 21 Χάρτας Θεμελιωδών Δικαιωμάτων Ε.Ε. – Απαγόρευση Διακρίσεων). Ο εν λόγω νόμος να επεκταθεί και στη μη διάκριση λόγω ταυτότητας φύλου.

➤ Πολιτικό άσυλο χωρίς περιορισμούς στους πρόσφυγες και στις προσφύγισσες που διώκονται στις χώρες τους λόγω ομοερωτικού σεξουαλικού προσανατολισμού ή διαφορετικής ταυτότητας φύλου (Ιράν, Ιράκ, Βόρεια Νιγηρία, Σαουδική Αραβία, κλπ).

➤ Εισαγωγή της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία εντός του σχολικού ωραρίου, με ισότιμη παρουσίαση της ομοφυλοφιλίας ως φυσιολογικής ερωτικής συμπεριφοράς.

➤ Άμεση ψήφιση αντιρατσιστικού νόμου που θα ποινικοποιεί τη ρητορική μίσους εναντίον των ομοφυλόφιλων, των αμφιφιλόφυλων, των τρανς και άλλων κοινωνικών ομάδων (μετανάστες, εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες, άτομα με αναπηρία, κλπ), αλλά και θα προσδίδει ιδιαίτερη ποινική απαξία σε οποιαδήποτε «επίθεση μίσους» λόγω φύλου, φυλής, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων.

➤ Να επεκταθεί ο νόμος για την ενδοοικογενειακή βία (Ν.3055/2006) και στα ομόφυλα ζευγάρια.

➤ Να αναλάβουν αντισεξιστική δράση και τα εργατικά σωματεία.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΝΤΟΠΙΟΥΣ - ΞΕΝΟΥΣ, ΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ, ΑΝΔΡΕΣ - ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΕΤΕΡΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ - ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΛΕΣΒΙΕΣ, ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΡΑΝΣ! 

ΓΚΕΪ ΚΑΙ ΣΤΡΕΪΤ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ!

ΚΟΙΝΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΠΑΝΤΟΥ!

Όσο πιο ανθρώπινοι γινόμαστε τόσο πιο πολύ διαφέρουμε

Τη ρότα μας χαράξαμε

όχι με τις παροτρύνσεις των φίλων μας

μα με το τρίξιμο των δοντιών των εχθρών μας

(Ναζίμ Χικμέτ)

της Κικής Σταματογιάννη
(από το τεύχος 1 του" lgbt-Κόκκινο", Ιούνιος 2012)

Κάπως έτσι ξεκινά η ιστορία της HOMOphonia στη Θεσσαλονίκη. Μια ιστορία που μας πηγαίνει στα τέλη του περασμένου Αυγούστου και μας αναγκάζει να γνωρίσουμε μια χούφτα ανθρώπων, που δεν διστάζουν να αυτοπροσδιοριστούν ως «το αποτρόπαιο που θέλει να ’ρθει στο φως». Μάλλον ανορθόδοξος τρόπος για να ξεκινήσει ένα παραμύθι!

…«Είμαστε μια συλλογικότητα αποφασισμένη να δώσει φωνή σε ανθρώπους που αναγκάζονται να κρύβονται, επειδή η σεξουαλική τους ζωή δεν γίνεται ανεκτή από την κοινωνία»…

Η ιδέα που έφερε κοντά ανθρώπους με διαφορετικά παρελθόντα, διαφορετικές πορείες και διαφορετική στάση ζωής υπήρξε η επιθυμία για τη διοργάνωση στη Θεσσαλονίκη του πρώτου φεστιβάλ ομοφυλοφιλικής υπερηφάνειας (Pride). Παρότι η πρωτοβουλία ανήκε σε gay επιχειρηματίες της πόλης, στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν από την πρώτη στιγμή άνθρωποι της αριστεράς και γενικότερα του ανταγωνιστικού προς το σύστημα κινήματος πιάνοντας το αόρατο νήμα που συνδέει τα Prides ανά τον κόσμο με εκείνη την πρώτη εξέγερση στο μακρινό 1969: «Είμαστε εδώ για να κρατήσουμε αναμμένη τη φλόγα που άναψε το 1969 στο Stonewall η εξέγερση των ομοφυλόφιλων και τραβεστί της Νέας Υόρκης. Πιστοί στο πνεύμα εκείνων που είχαν το κουράγιο και τη δύναμη σε καιρούς πιο δύσκολους να φωνάξουν “όχι άλλο!”…».

Στην πορεία προς το Pride η HOMOphonia δεν περιορίστηκε στα πρακτικά-τεχνικά ζητήματα της διοργάνωσης. Στις Συνελεύσεις που πραγματοποιούνται έκτοτε κάθε Δευτέρα στο Στέκι Μεταναστών Θεσσαλονίκης και είναι ανοιχτές σε όλους, έγινε πολύ σύντομα αντιληπτό από τους περισσότερους ότι παρότι το Φεστιβάλ υπήρξε το έναυσμα, αυτό που κυριαρχεί στο μυαλό και την ψυχή όλων είναι το τσάκισμα της ομοφοβίας στην πόλη, η πρόκληση μιας τόσης δα ρωγμής στο συντηρητικό οικοδόμημα μιας κοινωνίας που «λατρεύει» να δημιουργεί παρίες κάθε είδους. Άλλωστε στο διακηρυκτικό κείμενο δηλώνεται εξαρχής πως η συλλογικότητα στέκεται «δίπλα σε όλους όσοι υφίστανται καταπίεση και διακρίσεις» και όχι μόνο λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού.
Και πράγματι, όταν ακυρώθηκε το Pride του Βελιγραδίου τον Οκτώβριο του 2011 από την κυβέρνηση και τις αρχές της πόλης, ένωσε τη φωνή της με όλους εκείνους που διαμαρτύρονταν για τη φίμωση της ομοφυλοφιλικής κοινότητας του Βελιγραδίου. «Όλα αυτά μας καταπιέζουν και μας περιορίζουν, με την έννοια ότι μας καταδικάζουν σε ταυτότητες που μόνο ως κούφια στερεότυπα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν, και παραβιάζουν το δικαίωμά μας να ζούμε και να υπάρχουμε ελεύθερα, ισότιμα και ισάξια μέσα στην κοινωνία». Υπήρξε από τις ελάχιστες συλλογικότητες που αντέδρασαν, στέλνοντας ένα οργισμένο κείμενο καταγγελίας στην Πρεσβεία της Σερβίας στην Αθήνα, δίνοντας με τον τρόπο αυτό από την αρχή το στίγμα της «είμαστε … αντίθετοι σε οποιονδήποτε φορέα, ομάδα ή θεσμό, που υιοθετεί σκοταδιστικές ομοφυλόφοβες απόψεις και πρακτικές. Σε όλους αυτούς δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι στεκόμαστε και θα στεκόμαστε πάντοτε απέναντί τους». Ξεκάθαρο στίγμα-προμήνυμα για όλα όσα θα επακολουθούσαν. Κι όλα όσα επακολούθησαν δεν στάθηκαν και λίγα για μια νεοσύστατη συλλογικότητα.

Στις 2 Δεκέμβρη του 2011 κατά τις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν για την καταπολέμηση του AIDS, μέλη της HOMOphonia από νωρίς το πρωί έως αργά το βράδυ ενημέρωναν τον κόσμο της Θεσσαλονίκης μοιράζοντας ενημερωτικό υλικό και συζητώντας για τον ιό HIV σε μια προσπάθεια να σπάσει το φράγμα του φόβου και της άγνοιας. Εστίασαν ορθώς στην καταπολέμηση της στερεοτυπικής προκατάληψης που ταυτίζει τη σεξουαλικώς επικίνδυνη συμπεριφορά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό και στιγματίζει τα οροθετικά άτομα.

H HOMOphonia ταξίδεψε μέχρι την Ξάνθη τον Φλεβάρη του 2012, όπου βρέθηκε σε εκδήλωση που διοργάνωσε η Θετική Φωνή για την ομοφυλοφιλία στους εφήβους. ήταν εκεί για να δώσει την ταξική διάσταση του ζητήματος της καταπίεσης των ομοφυλόφιλων και να θέσει το αγωνιώδες ερώτημα στις πόσες αυτοκτονίες ομοφυλόφιλων εφήβων θα πρέπει η κοινωνία να θορυβηθεί και να κάνει κάτι γι’ αυτό.
Στις 8 Μάρτη στην πορεία που πραγματοποιήθηκε με αφορμή τη Μέρα της Γυναίκας η HOMOphonia ήταν και πάλι εκεί, στους δρόμους της πόλης, με την LGBT σημαία, αυτή τη φορά πλάι στις γυναίκες, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο ότι τα επιμέρους ζητήματα δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται μεμονωμένα και αποσπασματικά, αλλά θα πρέπει να εντάσσονται σε ένα συνολικότερο πλαίσιο.
Στις 24 Μάρτη του 2012 στις αντιρατσιστικές εκδηλώσεις που οργανώθηκαν στην πόλη, η HOMOphonia πορεύτηκε κρατώντας ένα τεράστιο κατακόκκινο πανό με κεντρικό σύνθημα “Gay, Λεσβίες, Bi, Τρανς ενάντια στον ρατσισμό”. Ας σημειωθεί ότι πρόκειται για την πρώτη μαζική πορεία ομοφυλόφιλων που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη και έβγαζε μια γνήσια οργή και αγανάκτηση των νέων ιδίως ανθρώπων για την καταπίεση που βιώνουν καθημερινά.

Την άνοιξη του 2012 ήρθε και η πρώτη «νίκη»-επιβράβευση όλης της δουλειάς που συστηματικά γινόταν στις Δευτεριάτικες συνελεύσεις. Όταν η εταιρεία Ειδησεοφωνική Ελλάς έβγαλε μια σειρά σεξιστικών διαφημιστικών σποτ για το 11880, η HOMOphonia αντέδρασε έντονα με ένα κείμενο-καταπέλτη. Ήταν η πρώτη συλλογικότητα που δεν έμεινε απαθής στην απροκάλυπτα ρατσιστική εικόνα του ομοφυλόφιλου-καρικατούρα των δεκαετιών του ’60, που επιτρέπει στην straight κοινωνία να γελάει εις βάρος του απενοχοποιημένα. Η καταγγελία αναδημοσιεύτηκε σε πληθώρα ιστολογίων και διαδικτυακών τόπων, πετυχαίνοντας τελικά την απόσυρση της διαφήμισης.

Το κουβάρι της ιστορίας μας, καθώς ξετυλίγεται, φτάνει ελάχιστες μέρες πριν από τις εκλογές της 6ης Μάη. Σε μια πρωτόγνωρη -ακόμη και για τα δεδομένα ενός αστικοδημοκρατικού κράτους- ενέργεια, οι αρχές της χώρας σε αγαστή συνεργασία με το ΚΕΕΛΠΝΟ δημοσιοποιούν τα προσωπικά δεδομένα ιερόδουλων οροθετικών γυναικών καταπατώντας κάθε έννοια ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η HOMOphonia αντιλήφθηκε έγκαιρα ότι, όταν μια χιονοστιβάδα αρχίζει να κατρακυλάει, δεν ξέρεις ποτέ τι θα παρασύρει στο διάβα της. Αντιλήφθηκε έγκαιρα ότι ο επόμενος στόχος είναι πιθανότατα η gay κοινότητα, ως ο αποδιοπομπαίος τράγος μιας κοινωνίας που αρνείται να κοιταχτεί στο καθρέφτη από φόβο για το τι θα αντικρύσει. Λίγες ημέρες μετά τη διαπόμπευση των γυναικών οργανώνει διαμαρτυρία στην πλατεία Αριστοτέλους μαζί με τις δύο ομοφυλοφιλικές οργανώσεις της πόλης, τη ΛΟΘ (Λεσβιακή Ομάδα Θεσσαλονίκης) και τη Σύμπραξη για το Κοινωνικό Φύλο, καθώς και την Good as You(th), μια ομάδα ΛΟΑΤ νέων, που δραστηριοποιείται κυρίως στα πανεπιστήμια. Στην ενέργειά της αυτή έχει πλέον τη συμπαράσταση του ΣΥΡΙΖΑ, μελών της υπόλοιπης Αριστεράς, του Κοινωνικού Ιατρείου Θεσσαλονίκης και της Θετικής Φωνής (Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδας).
Εμείς τον δρόμο μας θα τον βαδίσουμε ως το τέλος…

Όσοι από τη συλλογικότητα δεν θέλησαν ή δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν τα σημάδια των καιρών που πλησιάζουν και δεν προμηνύουν τίποτε καλό για τους ομοφυλόφιλους, αποχώρησαν, ανάγοντας σε αποκλειστική τους απασχόληση τη διοργάνωση ενός Pride, έξω από την HOMOphonia, έξω από τη συλλογικότητα δηλαδή που λειτουργεί ως «ομπρέλα» για όλες τις gay οργανώσεις της πόλης. Πάντα άλλωστε υπήρξαν και θα υπάρχουν οι σκεπτικιστές, οι άνθρωποι που δεν μπορούν να δουν τη συνολική εικόνα, που βάζουν αντιρρήσεις ή ενστάσεις, που υποκύπτουν σε πισωγυρίσματα, που βλέπουν σε κάθε λύση και ένα πρόβλημα. Και πάντα υπήρξαν και θα υπάρχουν κάποιοι που καλούνται να αντιπαλέψουν και να υπερβούν όλα αυτά. «Τα σκυλιά γαβγίζουνε, το καραβάνι προχωρεί». Η HOMOphonia ήταν και παραμένει μια συλλογικότητα ανοιχτή στον καθέναν και την καθεμιά που αντιλαμβάνεται πόσο επιτακτικά τίθεται πλέον το ζήτημα της υπεράσπισης των δικαιωμάτων μειονοτικών ομάδων και θέλει να κάνει κάτι γι’ αυτό.

Σε μια συγκυρία, όπως η σημερινή, όπου σιγά-σιγά οικοδομείται ένα κράτος έκτακτης ανάγκης, είναι επόμενο ότι θα υπάρξει μια συντηρητική αναδίπλωση της κοινωνίας και επιστροφή στις παλιές «δοκιμασμένες» αξίες, στα θεμέλια που για αιώνες στήριξαν ένα σάπιο σύστημα. Άρα, οτιδήποτε προκαλεί τριγμούς και ρωγμές σε αυτά τα θεμέλια θα πρέπει να εξοβελιστεί, να χτυπηθεί στη ρίζα του.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες η διεκδίκηση ορατότητας με τη διοργάνωση για πρώτη φορά ενός φεστιβάλ ομοφυλοφιλικής υπερηφάνειας στη Θεσσαλονίκη στις 22-23 του Ιούνη, καθώς και η διεκδίκηση ίσων δικαιωμάτων από την ομοφυλοφιλική κοινότητα της πόλης, από άτομα δηλαδή που στο αμέσως επόμενο διάστημα πρόκειται να δεχτούν τα πυρά της κοινωνίας που όλο και συντηρητικοποιείται, είναι ένα εξόχως τολμηρό βήμα. Αχνοφαίνεται η απαρχή ενός κινήματος από τα κάτω, αποτελούμενο στην πλειοψηφία του από νέους ανθρώπους, άνδρες και γυναίκες, που αρνούνται να ζουν άλλο στο περιθώριο και διεκδικούν την έξοδό τους στο φως.

Περπατάμε δίπλα τους από την πρώτη στιγμή, κάνοντας μαζί όλο αυτό το εννιάμηνο πλέον ταξίδι που κορυφώνεται στις 23 του Ιούνη με το Pride, αλλά δεν σταματά εκεί, και νιώθουμε καλά ακούγοντας …

… Γύρω μας τα τραγούδια των καινούριων ανθρώπων

που καινούρια θα λένε τραγούδια…

(Ναζίμ Χικμέτ)

Σύγχρονο κυνήγι μαγισσώνρατσιστικά πογκρόμ στην Αθήνα του 21ου αιώνα

Του Δημήτρη Κατσαρού
(από το τεύχος 1 του" lgbt-Κόκκινο", Ιούνιος 2012)

Ένα από τα σημαντικότερα νοσήματα – ή πιο σωστά κατηγορία νοσημάτων – είναι τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα ή χάριν συντομίας ΣΜΝ. Ακόμη και σε μια ελάχιστα ή και απλά προοδευτική χώρα η πρόληψη κι η ενημέρωση σχετικά με τα ΣΜΝ αλλά και η εισαγωγή του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία κι η ισότιμη αντιμετώπιση ετεροφυλοφιλίας και ομοφυλοφιλίας είναι από τα κυρίαρχα στοιχεία της κρατικής πολιτικής σχετικά με την παιδεία και την υγεία, παρόλο που η υποκριτική πολλές φορές αλλά και αποσπασματική «προοδευτική» στρατηγική πάνω σε αυτά τα θέματα όπως και σε μια μυριάδα άλλων κοινωνικοπολιτικών θεμάτων δεν συμπίπτει καθόλου με την κοσμοθέαση της επαναστατικής αριστεράς.

Μεταξύ των σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων συγκαταλέγονται το AIDS, η ηπατίτιδα a, b και c, τα κονδυλώματα, η σύφιλη, η γονόρροια, η βλεννόρροια και πολλά άλλα. Δεν θα αναλύσουμε εδώ τι είναι το καθένα παρά μόνο σε μία δύο περιπτώσεις ίσως και εκεί πολύ γενικά και περιγραφικά καθώς υπάρχουν πλέον άφθονες πηγές πληροφόρησης στο διαδίκτυο και αλλού σχετικά με λεπτομερέστερη ενημέρωση γύρω από αυτά τα θέματα.

Πιο πολύ μας ενδιαφέρει το AIDS καθώς τα τελευταία χρόνια η «πτώση» του στην κλίμακα επικινδυνότητας ας πούμε το κατατάσσει πλέον στα χρόνια νοσήματα καθώς λόγω των νέων φαρμακευτικών αγωγών των τελευταίων χρόνων δεν είναι πλέον θανατηφόρο. Πιο επικίνδυνη θεωρείται σήμερα η ηπατίτιδα b ή c παρά το AIDS. Ακριβώς λόγω του ότι είναι πλέον χρόνιο νόσημα, παρατηρείται πολύ έντονα το φαινόμενο και στην Ελλάδα – όπως και αλλού στην Ευρώπη αλλά και στην Αμερική – που επικράτησε να λέγεται bareback, που σημαίνει στην αργκό «γυμνός πισινός» και εννοεί το σεξ χωρίς τη χρήση προφυλακτικού.

Αυτή η ερωτική συμπεριφορά οδήγησε στην αλματώδη αύξηση νέων κρουσμάτων φορέων του HIV, του ιού που προκαλεί το AIDS, τόσο ανάμεσα σε ομοφυλόφιλους όσο ανάμεσα και σε ετεροφυλόφιλους νέους άντρες και γυναίκες αλλά και μεγαλύτερης ηλικίας, καθώς, είναι γνωστό ότι πολλοί «πελάτες» στα μπουρδέλα πληρώνουν παραπάνω για να κάνουν πληρωμένο σεξ χωρίς καπότα. Για αυτό το λόγο είναι απαραίτητο να λέμε ξανά και ξανά ότι μπορεί η HIV λοίμωξη και το AIDS να είναι πλέον χρόνιο νόσημα αλλά δεν παύει να είναι μεταδοτικό όταν κι όποτε έχεις ερωτική επαφή με οποιονδήποτε ή οποιαδήποτε σύντροφο και δεν χρησιμοποιείς προφυλακτικό, κι ακόμη περισσότερο όταν έχεις έντονη σεξουαλική ζωή με αγνώστους σου ανθρώπους ή/και πηγαίνεις συχνά σε μπουρδέλα, πάρκα, σάουνες, πορνοσινεμά. Είναι δυστυχώς επιτακτική ανάγκη να συνειδητοποιήσουν όλοι και όλες ότι το aids και η hiv λοίμωξη αφορά όλους και όχι μόνον τους ομοφυλόφιλους, τις πόρνες, τους χρήστες ενδοφλέβιων ουσιών. Δεν συνιστά όμως αρνητική διάκριση να τονίζουμε συνεχώς όπου μπορούμε ότι αφορά σε μεγαλύτερο βαθμό τους νεαρούς ομοφυλόφιλους και ομοφυλόφιλες που ανέκαθεν είχαν και έχουν πιο έντονη κι ελευθεριακή ή έστω ελευθεριάζουσα ερωτική συμπεριφορά. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ετεροφυλόφιλοι νέοι κι οι ετεροφυλόφιλες νέες κινδυνεύουν λιγότερο από τους ΛΟΑΤ, ούτε ότι οι ομοφυλόφιλοι νέοι και οι ομοφυλόφιλες νέες να το αντιμετωπίζουν εντελώς ελαφρά το θέμα της μεταδοτικότητας της hiv λοίμωξης. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχουν ομάδες υψηλού κινδύνου αλλά συμπεριφορές υψηλού κινδύνου, που μεταφράζεται ως: άσχετα αν διεισδύεις από τον κόλπο ή από τον πισινό, άσχετα αν είσαι στρέιτ ή γκέι ή αμφισεξουαλικός/-ή, ή διεμφυλικός/-ή, ή παθητικός ή ενεργητικός, άσχετα αν χρησιμοποιείς ερωτικά βοηθήματα ή όχι, καλό είναι και για σένα και την/τον σύντροφο σου να χρησιμοποιείς προφυλακτικό, ιδίως σε τυχαίες ή πολλαπλές επαφές γιατί αφενός μεν και μεγάλο ποσοστό των ετεροφυλόφιλων νέων έχουν επίσης έντονη κι ελευθεριακή ή έστω ελευθεριάζουσα ερωτική συμπεριφορά κι αφετέρου δε γιατί αν δεν το λέμε αυτό ακολουθούμε την εξαιρετικά επικίνδυνα αποπροσανατολιστική κατεστημένη αντίληψη περί ομάδων υψηλού κινδύνου και όχι συμπεριφορών υψηλού κινδύνου που εκτός των άλλων υποθάλπει τον υπάρχοντα και δημιουργεί επιπρόσθετο ρατσισμό κατά των ΛΟΑΤ αλλά και γενικώτερα.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα επιδημιολογικής μελέτης σε πανελλαδική κλίμακα ενώ οι έφηβοι νέοι και νέες γνωρίζουν σε ποσοστό 92% ότι ο καλύτερος τρόπος προφύλαξης είναι η χρήση προφυλακτικού παρόλα αυτά μόνο το 37% το χρησιμοποιεί.(1)

Και σε αυτό το σημείο είναι ώρα να θίξουμε και μια άλλη διάσταση ενός ζητήματος ταμπού για την υποκριτική και ψευδοπουριτανική σε μεγάλο βαθμό «οσία αγγελική» ελληνική κοινωνία που δεν είναι άλλη του ρατσισμού κατά των ομοφυλόφιλων αλλά και των φορέων ΣΜΝ ειδικώτερα αυτών που έχουν μολυνθεί από τον hiv, που στην θολωμένη αντίληψη του «μέσου ευυπόληπτου και νομοταγή έλληνα οικογενειάρχη» ταυτίζονται με τον σκοτεινό κόσμο της νύχτας και του εγκλήματος, του λούμπεν περιθωρίου, με τον έρωτα επί πληρωμή, ακόμη ακόμη και με το εμπόριο και τη χρήση ναρκωτικών αλλά και την σεξουαλική κακοποίηση παιδιών («αγνοώντας» σκόπιμα και πολύ βολικά ότι σεξουαλική κακοποίηση παιδιών γίνεται και από ορισμένους ετεροφυλόφιλους όπως και είναι αλήθεια από ορισμένους ομοφυλόφιλους, σαφώς όμως όχι από όλους… θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον να δημοσιευθούν αποτελέσματα στατιστικών ερευνών γύρω από αυτό το θέμα).

Κάθε φορά που το κράτος, η κυβέρνηση, η οποιαδήποτε κυβέρνηση επιχειρεί να καταβαραθρώσει και να διαλύσει κοινωνικοπολιτικές κατακτήσεις και δικαιώματα δεκαετιών ή και αιώνων αισθάνεται ότι είναι αναγκαίο – μάλλον για το ίδιο το κράτος και τις κυβερνήσεις και για τον «εθνικό κορμό» που στηρίζει κάθε πολιτική τους επιλογή – παρά για τους αποδέκτες των πολιτικών τους που είμαστε όλοι εμείς – να το δικαιολογήσει και να το προβάλλει με τρόπο τέτοιο που να δημιουργεί αφενός μεν την αίσθηση ψευδεπίγραφης ενότητας με τους εκμεταλλευτές και εκφασιστές της πολιτικοκοινωνικής κατάστασης που βιώνουμε σήμερα και που αποτελεί τη σοβαρότερη ίσως δομική κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού.

Γιατί δεν φτάνει που το απίστευτα επιθετικό ως προς τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματά όλων μας κράτος και οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών κατακρεουργούν και διαλύουν τα δημόσια νοσοκομεία και σχολεία και τις δημόσιες κοινωφελείς υπηρεσίες που οι ίδιοι έφεραν στην προβληματική κατάσταση στην οποία περιήλθαν, θεώρησαν σκόπιμο και θεμιτό να χρησιμοποιήσουν οροθετικές μετανάστριες, οροθετικές πόρνες και οροθετικούς τοξικοεξαρτημένους ως εξιλαστήρια θύματα για να αποκρύψουν τις δικές τους ευθύνες. Αναφέρομαι συγκεκριμένα και στον Παπανδρέου και στον Παπαδήμο αλλά κυρίως στον Λοβέρδο, τον Παπουτσή και τον Χρυσοχοΐδη που ήταν οι άμεσα πολιτικά υπεύθυνοι καθώς ήταν από τα υπουργεία τους που ξεκίνησε αυτή η ανήθικη, κατάπτυστη κι ανάλγητη στοχοποίηση των μεταναστριών, των χρηστών ενδοφλέβιων ουσιών, των οροθετικών και των πορνών, κι εδώ είναι που χτυπάει το καμπανάκι και για τους ΛΟΑΤ, γιατί με μεγάλη ευκολία μπορούν να προβληθούν ως ο επόμενος «δυναμίτης» στα θεμέλια της «οσίας ελληνικής οικογένειας». Εξαπολύοντας ένα αποτρόπαιο κυνήγι μαγισσών εναντίον όλων, σε μια προσπάθεια να μεγενθύνουν κι άλλο τον ήδη υπάρχοντα φυλετικό, πολιτισμικό, και κάθε άλλου είδους ρατσισμό που έχει μολύνει τη σκέψη όχι ανεπανόρθωτα ελπίζω από πολλούς και πολλές ανέσυραν και τις «χρυσές» εφεδρείες τους και τις εξαπέλυσαν στους δρόμους αποδεικνύοντας περίτρανα για άλλη μια φορά ότι αστικό κράτος, φασιστικό παρακράτος κι οι μηχανισμοί καταστολής είναι ένα και το αυτό. Με μία απίστευτα επιθετική γκεμπελικού τύπου πολιτική και στρατηγική ο υπουργός υγείας αλλά και πιο πρόσφατα ο υπουργός προ. πο. στράφηκε εναντίον των αδυνάτων και καταπιεσμένων με έναν εντελώς ανάλγητο και ανήθικο και από ανθρωπιστική μέχρι πολιτική άποψη εντελώς απαράδεκτο τρόπο. Εξομοιώνοντας τους θύτες με τα θύματα κι «αξιοποιώντας» ισοπεδωτικές φασιστικές στρατηγικές και με μια ανατριχιαστική γλώσσα παρόμοια με τη νεογλώσσα στο “1984” του Τζωρτζ Όργουελ και σε μια προσπάθεια να «χαϊδέψουν» τα αυτιά των ψηφοφόρων τους και των όψιμων και μη πατριωτών, «αγνών οικογενειαρχών» βαφτίζουν τις αφρικανές πόρνες ως υπεύθυνες για τη μόλυνση με hiv των… καλών αυτών… ανθρώπων, κατηγορούν τους τοξικοεξαρτημένους ότι μολύνονται επίτηδες με τον hiv για να παίρνουν το επίδομα και έτσι φτάσαμε στο σημείο να έχουν το θράσος να μιλάνε για υγειονομικές βόμβες στο κέντρο της Αθήνας και άλλα τέτοια φαιδρά. Και το αποκορύφωμα ήταν το απροκάλυπτο κυνήγι μαγισσών κατά ντόπιων και αλλοδαπών πορνών που έφτασε στο σημείο να κουρελιάσει κάθε έννοια δημοκρατίας και αισθήματος δικαίου με τις φωτογραφίες τους και τα ονόματα τους να βγαίνουν στη δημοσιότητα και όχι απλά να στιγματίζονται αλλά να διασύρονται με έναν αισχρό τρόπο με τη συνέργεια του ΚΕΕΛΠΝΟ που λησμόνησε ότι ο ρόλος του δεν είναι να τρομοκρατεί τους ανθρώπους που οφείλει να κάνει ότι μπορεί για να τους προστατεύει.

Ο ύπουλος φασισμός και ρατσισμός τους που διαχέεται πλέον και σε ευρύτερα στρώματα δίνει πάτημα και στο νεοναζισμό να αναθαρρέψει και να απειλεί ανοιχτά πλέον και τις ΛΟΑΤ κοινότητες, κάτι που δεν θα το αφήσουμε να περάσει αναπάντητο, για να μη ζήσουμε ξανά τον εφιάλτη των στρατοπέδων συγκέντρωσης που άρχισαν ήδη να ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο. Δεν θα γίνουμε και δεν θα αφήσουμε κανέναν μετανάστη, μετανάστρια, πόρνη, τοξικοεξαρτημένο να γίνουν τα εξιλαστήρια θύματα που να βολεύουν την κρατική προπαγάνδα όποτε αυτή κρίνει ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κυρίαρχων τάξεων με τα οποία όπως και να’χει είναι πλήρως ταυτισμένη.
Νομίζω πως είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο ένα ευρύτερο ριζοσπαστικό κοινωνικοπολιτικό μέτωπο που να προβαίνει σε κοινές δράσεις ενάντια στο φασισμό, στο ρατσισμό και το νεοναζισμό. Κι αυτή η ευρύτερη συμμαχία μπορεί να περιλαμβάνει από lgbtqi συλλογικότητες κι οργανώσεις, τους ίδιους τους οροθετικούς και τους ΑΜΕΑ, συλλόγους μεταναστών, αντιρατσιστικές κινήσεις, αριστερές επαναστατικές οργανώσεις, αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες. Πως θα γίνει αυτό; Με το γνώμονα πως αν η εγκληματική τους πολιτική συνεχιστεί ή όχι εξαρτάται κυρίως από το πόσο και σε ποιο βαθμό θα μας βρουν ενωμένους απέναντι τους…

Υ.Γ.: την ώρα που τελείωνα το κείμενο αυτό διάβασα πως μερικές από τις ιερόδουλες (sic) που διαπομπεύθηκαν από υπερπρόθυμους σύγχρονους δήμιους βρέθηκαν τελικά αρνητικές στον hiv…. χωρίς κανένα άλλο σχόλιο…

---

(1) http://www.newsbeast.gr/health/arthro/355022/agnosti-lexi-i-profulaxi-sto-sex-gia-tous-ellines/

Aλήθειες και ψέματα για τον διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό (και δυο λόγια για την ταυτότητα φύλου)

Του Στρατή Γατελούζου
(από το τεύχος 1 του" lgbt-Κόκκινο", Ιούνιος 2012)

• Τί είναι ομοφυλοφιλία:

Το να ερωτεύεται και να διεγείρεται σεξουαλικά κάποιος ή κάποια από άτομο του ίδιου φύλου.
Αυτό δεν έχει καμία σχέση με το πόσο «αρρενωπός» ή «θηλυπρεπής» είναι ένας άνδρας (και αντίστοιχα μία γυναίκα). Υπάρχουν πάρα πολλοί ομοφυλόφιλοι άνδρες που είναι αρρενωπότατοι και αντίστοιχα υπάρχουν ομοφυλόφιλες γυναίκες που είναι πολύ θηλυκές.

Ειδικά για τους άνδρες ομοφυλόφιλους, το αν κάποιος είναι ενεργητικός ή παθητικός ή και τα δύο (ή… κανένα από τα δύο, αφού πολλοί ομοφυλόφιλοι δεν κάνουν πρωκτικό έρωτα), ΚΑΙ αυτό δεν εξαρτάται καθόλου από το πόσο αρρενωπός είναι κάποιος. Υπάρχουν παθητικοί άνδρες που είναι αρρενωπότατοι. Άλλωστε τα πρότυπα «αρρενωπότητας» και «θηλυκότητας» είναι κατά κύριο λόγο - αν όχι αποκλειστικά - κοινωνικές κατασκευές συμπεριφοράς.

Επιπλέον, εκτός από την ομοφυλοφιλία και την ετεροφυλοφιλία, υπάρχει και η αμφιφυλοφιλία (bisexuality): Οι αμφιφυλόφιλες και οι αμφιφυλόφιλοι έλκονται από ανθρώπους και των δύο φύλων, δεν είναι μπερδεμένοι/-ες. Σύμφωνα με την “κλίμακα του Kinsey”, ανάμεσα στα δύο άκρα της αποκλειστικής ετεροφυλοφιλίας και ομοφυλοφιλίας, υπάρχουν και όλες οι ενδιάμεσες καταστάσεις.

• Οι ομοφυλόφιλοι άνδρες νιώθουν γυναίκες; (και οι ομοφυλόφιλες γυναίκες νιώθουν άνδρες;)

Προφανώς και ΟΧΙ! (Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι «θα ήταν πρόβλημα» αν οι γκέι άνδρες ένιωθαν γυναίκες. Αλλά δε νιώθουν έτσι.)

Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα τις δύο βασικές έννοιες που αποτελούν την… αλφαβήτα για καθετί που αφορά τους/τις ΛΟΑΤ: Άλλη είναι η έννοια του σεξουαλικού προσανατολισμού και τελείως διαφορετική η ταυτότητα κοινωνικού φύλου. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός αφορά το αν ένας άνθρωπος έλκεται ερωτικά από το άλλο ή το ίδιο φύλο (ή και τα δύο).

Αντίθετα, η ταυτότητα κοινωνικού φύλου έχει να κάνει με την προσωπική αντίληψη του κάθε ανθρώπου για τον εαυτό του, ανεξάρτητα από το βιολογικό του φύλο. Πχ οι άνδρες που νιώθουν γυναίκες και παίρνουν ορμόνες ή/και κάνουν διόρθωση φύλου, το πιο συνηθισμένοι είναι να μην έχουν ομοερωτικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Δηλαδή νιώθουν γυναίκες και έλκονται ερωτικά από τους άνδρες, άρα είναι ετεροφυλόφιλες τρανς γυναίκες. Υπάρχει όμως και η (απολύτως υπαρκτή) περίπτωση μία τρανς γυναίκα να είναι ΚΑΙ λεσβία, δηλαδή ομοφυλόφιλη (γεννήθηκε με βιολογικό φύλο άνδρας, νιώθει γυναίκα και παίρνει ορμόνες ή/και κάνει διόρθωση φύλου και έλκεται ερωτικά από γυναίκες – είναι λεσβία). Ας μην μπερδεύουμε λοιπόν το σεξουαλικό προσανατολισμό με την ταυτότητα φύλου.

Όσο για τους ομοφυλόφιλους άνδρες, το (συντριπτικά) μεγαλύτερο ποσοστό από αυτούς ΟΥΤΕ νιώθουν γυναίκες ΟΥΤΕ θέλουν να γίνουν γυναίκες. Απλά ερωτεύονται ανθρώπους από το ίδιο με αυτούς φύλο. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για τις ομοφυλόφιλες γυναίκες.

Βέβαια, τα ζητήματα φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού δεν είναι «μπετόν-αρμέ». Υπάρχουν και πολλές ενδιάμεσες καταστάσεις. Κάποιοι άνθρωποι δε θέλουν να μπουν κάτω από την ταμπέλα «άνδρας» ή «γυναίκα». Για αυτούς το ζήτημα δεν μπαίνει αντιθετικά - ή άνδρας ή γυναίκα. Μπορούν να νιώθουν κάτι από τα δύο ταυτόχρονα ή τίποτα από τα δύο ή ένα από τα δύο σε διαφορετικές φάσεις τις ζωής τους.

Επίσης, μερικοί άνδρες πράγματι νιώθουν γυναίκες, όμως δε θέλουν ούτε να πάρουν ορμόνες ούτε να κάνουν διόρθωση φύλου και απλά τους αρέσει (περιστασιακά ή σε μόνιμη βάση) να ντύνονται ή/και να «φέρονται γυναικεία» (με βάση τις κοινωνικές νόρμες ντυσίματος και συμπεριφοράς). Πρόκειται για τη λεγόμενη «παρενδυσία», η οποία όμως μπορεί να είναι και πιο πολυδιάστατη από αυτό που μόλις περιγράφτηκε. Φερ’ ειπείν και πολλοί στρέιτ άνδρες αρέσκονται στο να φορούν (να νιώθουν πάνω τους) γυναικεία ρούχα ή (πιο συχνά) εσώρουχα, αλλά εδώ πρόκειται για μια τελείως - μα τελείως - διαφορετική κατάσταση: Αυτοί οι άνδρες δεν κολακεύονται από την εικόνα των γυναικείων (εσω)ρούχων πάνω τους, αλλά έτσι νιώθουν ότι έρχεται πιο κοντά τους (τους αγγίζει) το γυναικείο κορμί που ποθούν.

• Είναι η ομοφυλοφιλία μία ανωμαλία; Μία σεξουαλική απόκλιση; Μία “ιδιαιτερότητα”; Μία ψυχική διαταραχή;

Ας δούμε τι λέει η επιστήμη της Ψυχιατρικής:
Ήδη από το 1973 η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρία έχει αφαιρέσει την ομοφυλοφιλία από τον κατάλογο με τις ψυχικές διαταραχές – DSM . Εδώ και 39 (!) ολόκληρα χρόνια λοιπόν, η ομοφυλοφιλία θεωρείται μία απόλυτα φυσιολογική ερωτική συμπεριφορά ακόμα και από το DSM. Επίσης, έχουν περάσει 22 χρόνια (17 Μαΐου 1990) από τότε που ΚΑΙ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αφαίρεσε την ομοφυλοφιλία από τον κατάλογο των ψυχικών ασθενειών Και δυστυχώς ακόμα και σήμερα, ένα μεγάλο κομμάτι της αριστεράς (κυρίως το ΚΚΕ και ο μαοσταλινικός χώρος) αντιμετωπίζουν την ομοφυλοφιλία ως ταμπού…

• Μα γιατί τέλος πάντων κάποιοι “επιλέγουν να γίνουν ομοφυλόφιλοι”; Μήπως είναι απλά βιτσιόζοι; Μήπως τελικά είναι μια μόδα της εποχής;

Καταρχάς, οι ομοφυλόφιλοι ΔΕΝ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ να είναι ομοφυλόφιλοι. Πολύ απλά, κάποιοι άνθρωποι έλκονται σεξουαλικά από άτομα του ίδιου φύλου. Just that! Ούτε βίτσιο είναι ούτε μία επιλογή τους. Δεν ξύπνησαν μια μέρα και είπαν «Τώρα θα γίνω ομοφυλόφιλος»! Απλά έτσι ερωτεύονται.

Όσο για τον άλλο μύθο ότι και καλά η ομοφυλοφιλία είναι μία μόδα της εποχής, τι να σχολιάσει κανείς… Είναι πάρα πολλές οι αποδείξεις ότι ομοφυλόφιλοι υπήρχαν από τότε που υπάρχει και ο άνθρωπος. Για παράδειγμα: Έχουμε αμέτρητες αναπαραστάσεις με ομοφυλοφιλικές σκηνές σε αγγεία της Αρχαίας Ελλάδας. Αντίστοιχα έργα τέχνης βρίσκουμε και στην Αρχαία Ινδία και σε άλλους αρχαίους πολιτισμούς.

• Οι ομοφυλόφιλοι κάνουν πρωκτικό έρωτα g Ο πρωκτικός έρωτας είναι βρώμικος, επικίνδυνος και ανήθικος g Άρα οι ομοφυλόφιλοι είναι βρώμικοι, επικίνδυνοι και ανήθικοι.

Η συγκεκριμένη μπαρούφα μεγατόνων ενδέχεται να… φορεθεί πολύ στην ατυχή για τους ομοφυλόφιλους περίπτωση να επικρατήσει τελικά το κράτος έκτακτης ανάγκης και να συνεχιστεί η στοχοποίηση των πιο καταπιεσμένων μειονοτήτων από το αστικό σύστημα καπιταλιστικής εξουσίας. Ας μην ξεχνάμε ότι πρώτα υπέστησαν πογκρόμ οι μετανάστες, μετά οι οροθετικές μετανάστριες ιερόδουλες, ύστερα και οι ντόπιες οροθετικές ιερόδουλες, να αναρωτηθούμε ποιος άραγε έχει σειρά μετά;

Καταρχήν ας ξεκαθαρίσουμε τα αυτονόητα: Εφόσον έχει προηγηθεί η στοιχειώδης υγιεινή, ο πρωκτικός έρωτας δεν είναι βρώμικος! Ούτε και είναι επικίνδυνος για μετάδοση σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων, όταν χρησιμοποιείται σωστά το προφυλακτικό – ιδιαίτερα στις περιστασιακές επαφές. Μην ξεχνάμε ότι η σύγχρονη επιδημιολογία δεν παραδέχεται τον όρο «ομάδες υψηλού κινδύνου», αλλά «συμπεριφορές υψηλού κινδύνου» (οι στρέιτ που επιδίδονται σε ακάποτες περιστασιακές κολπικές επαφές κινδυνεύουν πολύ περισσότερο από τους γκέι που κάνουν πρωκτικό έρωτα με προφυλακτικό). Όσο για το “ανήθικο” της υπόθεσης, πόσο ανήθικη μπορεί να είναι η διέγερση μιας από τις πλέον ερωτογόνες ζώνες του ανθρώπινου σώματος;

Επίσης, αξίζει να τονιστεί ότι δεν επιδίδονται όλοι - ή μόνο - οι ομοφυλόφιλοι σε πρωκτικές επαφές. Αυτό που χαρακτηρίζει τον ομόφυλο ανδρικό έρωτα δεν είναι η πρωκτική διείσδυση, αλλά ο πόθος για το ίδιο φύλο (το πρόσωπο, το σώμα, τη μυρωδιά, ολόκληρη την παρουσία ενός άνδρα). Άλλωστε, η πρωκτική διέγερση δεν είναι de facto μόνο ομοφυλόφιλη πρακτική, αφού όλοι οι άνδρες (στρέιτ και γκέι) διεγείρονται στη συγκεκριμένη περιοχή, επειδή αυτή εφάπτεται με τον προστάτη (βασικές γνώσεις ανατομίας-φυσιολογίας του ανδρικού σώματος, που όμως ακόμα και στο 2012 θεωρούνται ταμπού – ειδικά στην… εφαρμογή τους).

Στην παραφιλολογία περί βρώμικου, επικίνδυνου και ανήθικου έχει συμβάλλει τα μέγιστα η ορθόδοξη εκκλησία, με αποκορύφωμα τις ομοφοβικές δηλώσεις του μητρ. Σεραφείμ Πειραιά ότι «οι ομοφυλόφιλοι έκαναν αξία ζωής τον σωλήνα αποβολής των περιττωμάτων» (sic). Εμείς του απαντάμε ότι με τέτοιες δηλώσεις καθιστά ως δική του υπέρτατη “αξία ζωής” τα κηρύγματα μίσους εναντίον των καταπιεσμένων κοινωνικών ομάδων (υπενθυμίζουμε ότι εξαιτίας της κριτικής του εναντίον αυτών των δηλώσεων, ο ακτιβιστής Λύο Καλοβυρνάς διώχθηκε από τον μητροπολίτη Πειραιά με αγωγή ύψους… 1.000.000€!!)

• Η ομοφυλοφιλία κάνει τον άνθρωπο αναξιόπιστο, διπρόσωπο και πισώπλατο. Ο ομοφυλόφιλος διαπράττει τις λεγόμενες «πουστιές».

Εντάξει, εδώ γελάμε. Αλλά η ρετσινιά της «πουστιάς» είναι πολύ σοβαρή, για να γελάσουμε ελεύθερα. Επιστρέφουμε λοιπόν και πάλι στο… αλφαβητάρι της Ψυχολογίας: Η ομοφυλοφιλία - αυτή καθαυτή – δεν επηρεάζει ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ τη διαμόρφωση της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς του ανθρώπου (αυτονόητα, το ίδιο ισχύει και για την ετεροφυλοφιλία). Οι ομοφυλόφιλοι και οι ετεροφυλόφιλοι έχουν ακριβώς τις ίδιες πιθανότητες να γίνουν αναξιόπιστοι, διπρόσωποι και πισώπλατοι.

• ΑΙΤΙΕΣ της ομοφοβίας στη σημερινή ελληνική κοινωνία:

1. Ρόλος της οικογένειας στον καπιταλισμό

Ο καπιταλισμός αξιοποιεί τις σχέσεις ιεραρχίας που υπάρχουν στην παραδοσιακή πατριαρχική οικογένεια. Ο άνδρας εξουσιάζει τη γυναίκα και το ανδρόγυνο εξουσιάζει τα παιδιά. Έτσι, η πατριαρχική οικογένεια προετοιμάζει τα μέλη της να υπακούν και να υποτάσσονται στα αφεντικά στους χώρους εργασίας. Αυτού του είδους η οικογένεια διδάσκει την υποταγή «στους ανώτερους» από τα γενοφάσκια. Επίσης, στην πατριαρχική οικογένεια η γυναίκα προσφέρει δωρεάν εργασία (νοικοκυριό, μεγάλωμα παιδιών, φροντίδα ηλικιωμένων) κάτι που προφανώς βολεύει τον καπιταλισμό.

Η ομοφυλοφιλία σπάει αυτό το πρότυπο της πατριαρχικής οικογένειας, γι’ αυτό και ο καπιταλισμός πολύ συχνά καταπολέμησε τους ομοφυλόφιλους (σε αγαστή συνεργασία με τους παπάδες και τους φασίστες). Αντίθετα, ο σοσιαλισμός δεν μπορεί παρά να είναι στο πλευρό ΟΛΩΝ των καταπιεσμένων, άρα και των ομοφυλόφιλων και ιδιαίτερα των μεταναστριών και μεταναστών ομοφυλόφιλων. Η Σοβιετική Ρωσία του 1917 ήταν το πρώτο κράτος που αποποινικοποίησε την ομοφυλοφιλία, μέχρι που πήρε την εξουσία ο Στάλιν και η καταπίεση των ομοφυλόφιλων εργαζόμενων άρχισε και πάλι. Τα δυτικά “πολιτισμένα” κράτη αποποινικοποίησαν την ομοφυλοφιλία αρκετές δεκαετίες αργότερα…

Η σοσιαλιστική επανάσταση είναι το πανηγύρι όλων των καταπιεσμένων, έγραφε ο Λένιν ήδη από το 1905. Οι γκέι, οι λεσβίες και οι τρανς προφανώς και δε θα λείπουν από αυτή τη γιορτή της ανθρώπινης χειραφέτησης και της αλληλεγγύης!

2. Θρησκεία

Ο χριστιανισμός καταδικάζει την ομοφυλοφιλία ΗΔΗ από την εποχή του Χριστού. Ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή του «προς Τιμόθεον» αναφέρει:
«Οι ομοφυλόφιλοι (αρσενοκοίτες) δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη Βασιλεία του Θεού.» (Α΄Τιμοθ.1:10)

Η καταδίκη της ομοφυλοφιλίας συνεχίζεται (με πολύ σκληρότερο τρόπο) και από τους λεγόμενους “άγιους” πατέρες της Εκκλησίας, πχ Ιωάννης Χρυσόστομος και Νικόδημος ο Αγιορείτης (Πηδάλιον). Όποιος μελετήσει αυτά τα “ιερά” κείμενα θα σοκαριστεί από τη σκληρότητα, με την οποία αντιμετωπίζονται οι ομοφυλόφιλοι.

Μέσα από τέτοια κείμενα δημιουργήθηκε σταδιακά το πρότυπο του ετερόφυλου ζευγαριού που επιτρέπεται να κάνει έρωτα μόνο μετά το γάμο. Μάλιστα τα “ιερά” κείμενα του χριστιανισμού βάζουν αυστηρότατους κανόνες στον έρωτα ΚΑΙ για τα παντρεμένα ετερόφυλα ζευγάρια: Το σεξ επιτρέπεται μόνο τις Τρίτες και τις Πέμπτες!! Και γιατί αυτό; Διότι η Δευτέρα είναι προς τιμήν του αρχάγγελου μιχαήλ, η Τετάρτη αφιερώνεται στο μυστικό δείπνο και η Παρασκευή στην παναγία. Όσο για το Σαββατοκύριακο; Η Κυριακή είναι η μέρα του εκκλησιασμού και της “θείας” κοινωνίας, και το Σάββατο η μέρα προετοιμασίας για την Κυριακή. Επιπλέον, προβλέπονται για τους παντρεμένους τέσσερις μεγάλες περίοδοι καθημερινής αποχής από τον έρωτα:
- Το σαραντάμερο, για τα χριστούγεννα.
- Η μεγάλη σαρακοστή, για το πάσχα (εφτά εβδομάδες!!)
- Των αγίων αποστόλων, για τους αποστόλους Πέτρο και Παύλο (μέχρι ένας μήνας αποχής ως τις 29 Ιουνίου).
- Το δεκαπενταύγουστο για την κοίμηση της θεοτόκου.

Βέβαια τα τελευταία χρόνια, η εκκλησία της ελλάδας δείχνει σαφέστατη ανοχή στο προγαμιαίο σεξ και γενικά κάνει τα στραβά μάτια σε ό,τι αφορά τους κανόνες για τα ετερόφυλα ζευγάρια, παντρεμένα και μη. Ποτέ δεν βγήκε πχ ο Σεραφείμ Πειραιά ή ο Άνθιμος να κατακεραυνώσει όσους ετεροφυλόφιλους κάνουν έρωτα έξω από τους κανόνες του χριστιανισμού. Προφανώς το στρέιτ χριστιανικό ποίμνιο είναι πολύ μεγάλο, για να στραφεί εναντίον του η εκκλησία κινδυνεύοντας να χάσει… πελατεία. Αντίθετα, δίνουν και παίρνουν τα κηρύγματα μίσους από άμβωνος εναντίον των ομοφυλόφιλων και ιδιαίτερα από χείλη διάφορων τηλε-αστέρων μητροπολιτών (Σεραφείμ, Αμβρόσιος, Άνθιμος και… δε συμμαζεύεται).

• Για ποιό λόγο υπερασπίζουμε τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων; Μήπως το gay κίνημα είναι τύπου life style (όπως λέει το ΚΚΕ και ο μαοϊκός χώρος);

1. Καταρχάς η Αριστερά πρέπει να υπερασπίζεται τα δικαιώματα ΟΛΩΝ των καταπιεσμένων και πάνω απ’ όλα το δικαίωμα στην ισότητα. Και οι ομοφυλόφιλοι είναι από τις πιο καταπιεσμένες ομάδες πληθυσμού στην Ελλάδα. Άλλωστε, γι’ αυτό το λόγο, πουθενά στην καθημερινή μας ζωή δεν βλέπουμε ομοφυλόφιλους: Διότι δεν τολμάνε σχεδόν ποτέ να αποκαλύψουν την ομοφυλοφιλία τους, παρά μόνο σε ένα πολύ στενό κύκλο φίλων (και αν). Κινούνται κρυφά και υπόγεια, με τον φόβο της κοινωνικής κατακραυγής. Άρα ναι, τους υπερασπιζόμαστε μαχητικά.

2. Συγκεκριμένα, διεκδικούμε το δικαίωμα στη σύναψη γάμου μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, για πολλούς λόγους:

Με το γάμο, τα ομόφυλα ζευγάρια αποκτούν εκ του νόμου βαθμό συγγένειας. Έτσι:

- Δικαιούνται φοροελαφρύνσεις και άλλες διευκολύνσεις όπως πχ την από κοινού υποβολή φορολογικής δήλωσης.

- Αποκτούν όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από το κληρονομικό δικαίωμα του συζύγου (Άρθρα 1820, 1821 Αστικού Κώδικα – Ο/η σύζυγος που επιζεί, Πέμπτη Τάξη) στην εξ αδιαθέτου διαδοχή. Ο σύζυγος που επιζεί δικαιούται ακόμα και να μεταβιβαστεί σε αυτόν η σύνταξη του θανόντα όπως και να έχει συμμετοχή στα κοινά, κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης, αποκτήματα - Επίσης αποκτά όλα τα δικαιώματα που προβλέπονται στο οικογενειακό δίκαιο για τον γάμο (άρθ. 1350 επ.– Γάμος) καθώς ένα ομόφυλο ζευγάρι μπορεί, όπως όλα τα ζευγάρια, να κόπιασε κατά τη διάρκεια της κοινής τους ζωής για την δημιουργία πχ μιας κατοικίας. Με το υπάρχον όμως καθεστώς μπορεί ο κάθε ανιψιός και συγγενής του θανόντα να πάρει πχ το σπίτι, στο οποίο έμενε το ζευγάρι και να πετάξει έξω τον επιζώντα σύντροφο.

- Επίσης, σε περίπτωση νοσηλείας στην εντατική ενός από τους συντρόφους, ο άλλος θα έχει το δικαίωμα να τον επισκεφτεί, διότι στην εντατική μπορούν να έχουν πρόσβαση μόνο συγγενείς του ασθενούς.

- Το κυριότερο: Με την ψήφιση του γάμου ομοφύλων έχουμε γενικότερη θεσμική κατοχύρωση των ομοφυλόφιλων.

---

1. Όχι βέβαια ότι περιμέναμε το DSM για να μας πει το αυτονόητο: Η ομοφυλοφιλία είναι φυσιολογικότατη, ασχέτως των πορισμάτων των διαφόρων καταλόγων. Άλλωστε η διαδικασία με την οποία προστίθενται ή αφαιρούνται «νοσήματα» από τον DSM θεωρείται άκρως διαβλητή και ευθέως συνδεδεμένη με τα συμφέροντα των φαρμακευτικών εταιριών των ΗΠΑ.

2. Το κράτος έκτακτης ανάγκης “εγκαινιάστηκε” στη μεγαλειώδη εξεγερσιακή διαδήλωση της 5ης Μάη του 2010, μία μέρα πριν την ψήφιση του 1ου μνημονίου από το ΠΑΣΟΚ, την Ντόρα και το Λάος. Από τότε και μετά, οι κοινωνικοί και οι εργατικοί αγώνες στοχοποιούνται συλλήβδην από το κράτος και την αστυνομία ως εν δυνάμει επικίνδυνοι για τα συμφέροντα του ντόπιου καπιταλισμού και του αστικού συστήματος εξουσίας. Οι ομοφυλόφιλοι πήραμε μία πρώτη γεύση από το κράτος έκτακτης ανάγκης, όταν στο περσινό Athens Pride η αστυ􀀐νομία εμπόδισε προς στιγμήν την gay πορεία να μπει στην πλατεία Συντάγματος. Τελικά απαγορεύτηκε “μόνο” η διέλευση των αρμάτων.

3. Η πλήρης δήλωση του Σεραφείμ: Οι ομοφυλόφιλοι είναι «Ηθικά απονευρωμένοι, με ψυχοπαθολογικές εκτροπές και ψυχασθένειες, με μανία ικανοποιήσεως της ψυχοπαθολογικής των εκτροπής, που έκαναν αξία ζωής τον σωλήνα αποβολής των περιττωμάτων». Ή αλλιώς: Όταν η Τεχεράνη και το Ριάντ δεν απέχουν και πολύ από τον Πειραιά…

4. Β.Λένιν, Δυο Ταχτικές

Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα: το πιο μεγάλο ταμπού…

Του Στρατή Γατελούζου
(από το τεύχος 1 του" lgbt-Κόκκινο", Ιούνιος 2012)

Στο παρόν τεύχος το περιοδικό το περιοδικό lgbt/Κόκκινο ανοίγει τη συζήτηση για το μεγαλύτερο ταμπού της ελληνικής κοινωνίας, τα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα (ΣΜΝ). Πρόκειται για ένα ζήτημα που αφορά το σύνολο των ενεργών σεξουαλικά ανθρώπων1 ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού. Σε γενικές γραμμές, επικρατεί σχεδόν απόλυτη σιωπή και
άγνοια για τα ΣΜΝ, η οποία έχει δύο βασικές αφετηρίες σε ό,τι αφορά την πρόληψη-προστασία από τη μετάδοση ΣΜΝ:

- Η δεξιά άποψη (ορθόδοξη εκκλησία, ακροδεξιά κόμματα και παραθρησκευτικές οργανώσεις) υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να μιλάμε καν για τα ΣΜΝ, διότι το μόνο επιτρεπτό σεξ είναι εντός γάμου και επομένως όσες και όσοι κολλάνε ΣΜΝ ευθύνονται προσωπικά, όχι γιατί δεν παίρνουν τις κατάλληλες προφυλάξεις, αλλά γιατί ξεφεύγουν από το μοναδικό αποδεκτό (για αυτούς) “πρότυπο”, το στρέιτ μονογαμικό μοντέλο του ετερόφυλου γάμου. Μάλιστα η γνήσια δεξιά άποψη χαρακτηρίζει τα ΣΜΝ ως… τιμωρία του θεού προς αυτές και αυτούς που δεν ακολουθούν τις υποτιθέμενες εντολές του για περιορισμό της ερωτικής δραστηριότητας στα πλαίσια του ενός και μοναδικού γάμου που έχει δικαίωμα να κάνει ο πιστός σε ολόκληρη τη ζωή του. (ο δεύτερος και ο τρίτος γάμος είναι μία «παραχώρηση» της ορθόδοξης εκκλησίας «κατ’ οικονομίαν», ενώ στην καθολική εκκλησία και το ιταλικό κράτος το διαζύγιο επιτράπηκε μόλις το β΄μισό του 20ου αιώνα!) Επίσης η δεξιά άποψη προστάσσει να μην υπάρχει καμία απολύτως ενημέρωση γύρω από τα ΣΜΝ, διότι έτσι πρέπει να γίνει αναφορά και στο ίδιο το σεξ κάτι που μπορεί να εξάψει τις σεξουαλικές ορμές! (τα σχόλια δικά σας). Αυτό το πολύ… σοβαρό επιχείρημα περί «έξαψης των ερωτικών ορμών» είναι ο λόγος που στην Ελλάδα δεν έχουμε ως τώρα ΚΑΜΙΑ συγκροτημένη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία, ούτε καν στα Λύκεια2, λόγω της προκλητικής (και θεσμικά κατοχυρωμένης) επιρροής που ασκεί η Εκκλησία της Ελλάδας στα ζητήματα δημόσιας παιδείας. Τέτοιες απαράδεκτες, αναχρονιστικές και - το κυριότερο – επικίνδυνες απόψεις ευθύνονται για τη ραγδαία εξάπλωση των ΣΜΝ λόγω άγνοιας ή ελλιπούς ενημέρωσης σε χώρες με ισχυρές θρησκείες, όπως η Ελλάδα, η Τουρκία, η Ιταλία και ο βαθύς προτεσταντικός Νότος των ΗΠΑ (“η ζώνη της Βίβλου” – Bible belt)3 . Διότι ΚΑΙ στις συντηρητικές θρησκευόμενες κοινωνίες οι εφήμερες σεξουαλικές σχέσεις είναι πολύ διαδεδομένες, με τη διαφορά (σε σχέση με τις ανεκτικές κοινωνίες) ότι γίνονται “στα κρυφά” και με ενοχές, δύο καταστάσεις που υποθάλπουν τη μη χρήση προφυλακτικού. Αυτό άλλωστε έδειξε και ο απίστευτος φαρισαϊσμός του υπουργείου υγείας, στην υπόθεση με τις οροθετικές εκδιδόμενες γυναίκες: Δεν έγινε καμία αναφορά στην χρήση προφυλακτικού, αλλά αντίθετα διαπομπεύτηκαν οι οροθετικές…

- Η υποτιθέμενη “αριστερή” άποψη υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να έχει όποια και όση σεξουαλική δραστηριότητα επιθυμεί, με συχνή ή όχι εναλλαγή συντρόφων, με ή χωρίς προφυλάξεις, εντός ή εκτός γάμου. Μέχρις εδώ καλά. Πράγματι αυτή είναι μία γνήσια αριστερή
οπτική για το θέμα, και εν τέλει ανθρώπινη. Παράλληλα όμως η “αριστερή” άποψη πολύ συχνά
καταλήγει να δαιμονοποιεί την ενημέρωση για τα ΣΜΝ, θεωρώντας ότι αποτελεί αντικίνητρο για την
ελεύθερη σεξουαλική δραστηριότητα και οδηγεί σταδιακά σε φασιστοποίηση της κοινωνίας στο
θέμα αυτό. Έτσι φτάνουμε στο σημείο η χρήση του προφυλακτικού4 να θεωρείται υπερβολή ή/
και συντηρητισμός! Πολύ περισσότερο αποτελεί… κόκκινο πανί για τους εν λόγω υποστηρικτές του
“ελεύθερου” έρωτα οτιδήποτε αφορά τους (πέρα για πέρα υπαρκτούς) κινδύνους από την συχνή εναλλαγή ερωτικών συντρόφων. Βέβαια, είναι αλήθεια ότι - ασχέτως συχνής ή μη εναλλαγής συντρόφων - υπάρχει επαρκής προστασία από τα πιο επικίνδυνα ΣΜΝ, δηλαδή τους ιούς του AIDS και της Ηπατίτιδας Β΄, εφόσον γίνεται σταθερή και σωστή χρήση προφυλακτικού. Όμως το προφυλακτικό προσφέρει μόνο περιορισμένη προστασία από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV), που σε αντίθεση με τον ιό του AIDS, μεταδίδεται εύκολα και με τον στοματικό έρωτα5 (ο οποίος συνηθίζεται να γίνεται χωρίς προφυλακτικό στο… 99,99% των περιπτώσεων – στρέιτ και γκέι). Σημειωτέον ότι ο HPV έχει ήδη εξαπλωθεί σε ένα τεράστιο ποσοστό των ανθρώπων παγκοσμίως με άγνωστες επιπτώσεις, καθώς οι έρευνες για αυτόν τον ιό δεν έχουν προχωρήσει ιδιαίτερα (το μόνο σίγουρο είναι ο HPV ευθύνεται για τα κονδυλώματα και προδιαθέτει για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, του φάρυγγα, του στόματος και των γεννητικών οργάνων γυναικών και ανδρών).

Σε αυτή την “αριστερή” άποψη, που υποτιμά την ενημέρωση γύρω από τα ΣΜΝ και αδιαφορεί για τη χρήση προφυλακτικού, οφείλεται η χαλάρωση των μέτρων προφύλαξης στις ανεκτικές κοινωνίες του Βορρά και η συνακόλουθη εξάπλωση του HIV και των άλλων ΣΜΝ σε Δυτική και Βόρεια Ευρώπη και στις κοινωνικά φιλελεύθερες πολιτείες των ΗΠΑ (πχ Καλιφόρνια και βορειοανατολικές πολιτείες – unchurched belt, μη θρησκευόμενη ζώνη).

Με το δίκιο σας θα με ρωτήσετε τώρα πού το πάω. Σε ό,τι αφορά την δεξιά άποψη δε χρειάζεται άλλο σχόλιο, παρά μόνο το ότι είναι κυριολεκτικά… για τα μπάζα. Εκεί που θα σταθώ είναι ότι πράγματι ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει έρωτα με ή χωρίς προφυλακτικό, με σταθερό ή όχι ερωτικό σύντροφο και να εναλλάσσει όσες και όσους συντρόφους επιθυμεί (με την προϋπόθεση να υπάρχει κοινή συναίνεση όσων συμμετέχουν και να μην εμπλέκονται ανήλικοι/ες). Όμως είναι καθήκον της Αριστεράς να επιμένει στην όσο το δυνατόν πιο ανοιχτή στο κοινό και πλήρη και επιστημονική ενημέρωση γύρω από τα ΣΜΝ. Και από κει και πέρα έγκειται στη απόφαση της καθεμιάς και του καθενός μας ποιά προσωπική στάση θα ακολουθήσει.

Κάτι ακόμα που πρέπει να προσεχτεί είναι η καταπολέμηση της ολοφάνερα συντηρητικής παραφιλολογίας περί “ομάδων υψηλού κινδύνου” για ΣΜΝ (πχ ομοφυλόφιλοι, εκδιδόμενες και εκδιδόμενοι, ναρκομανείς, μετανάστες κλπ). Είναι τουλάχιστον θλιβερό να υιοθετείται η συγκεκριμένη προπαγάνδα, όταν πέρα από ρατσιστική είναι και αντιεπιστημονική! Σύμφωνα λοιπόν με τους περισσότερους επιδημιολόγους, ΔΕΝ υπάρχουν ομάδες υψηλού κινδύνου, αλλά ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ υψηλού κινδύνου. Πχ το να μη γίνεται χρήση προφυλακτικού στις περιστασιακές σεξουαλικές κολπικές και πρωκτικές επαφές (one night stand) είναι μία συμπεριφορά υψηλού κινδύνου. Και αυτό δεν αφορά τους ομοφυλόφιλους ή τις εκδιδόμενες μετανάστριες ή οποιαδήποτε άλλη υποτιθέμενη “ομάδα υψηλού κινδύνου”, άλλα όλες και όλους που δε θα χρησιμοποιήσουν προφυλακτικό στις περιστασιακές τους επαφές.

Επίσης θα πρέπει να ξεκινήσει η συζήτηση ως προς τη στάση της αριστεράς απέναντι στα εμβόλια για τα ΣΜΝ, δεδομένου ότι υπάρχει και η γνώμη (κυρίως της ομοιοπαθητικής απ’ όσο ξέρω) ότι αυτά τα εμβόλια (για ηπατίτιδα Β΄ και HPV) είναι επικίνδυνα για την υγεία ή/και μη αποτελεσματικά και ότι συστήνονται από τους γιατρούς μόνο για εμπορικούς λόγους. Εγώ προσωπικά – χωρίς να είμαι γιατρός, αλλά έχοντας μιλήσει με αρκετούς γιατρούς - καταλήγω στο ότι πρέπει να γίνονται τα εμβόλια σε όλες και όλους, ιδιαίτερα αυτό της ηπατίτιδας B΄ που υπάρχει εδώ και πάνω από 20 χρόνια και επομένως είναι καλά δοκιμασμένο. Για το εμβόλιο για τον HPV στην Ελλάδα έχει διαμορφωθεί η (κατά τη γνώμη μου βαθιά συντηρητική) άποψη πως πρέπει να εμβολιάζονται μόνο τα κορίτσια, με το “σκεπτικό” ότι οι γυναίκες δέχονται τον ιό αυτό από τους άνδρες. Αυτή η γνώμη αγγίζει τα όρια της… βλακείας, αφού τον ιό είναι δυνατόν να τον κολλήσει ένας άνδρας από γυναίκα και στη συνέχεια να τον μεταδώσει σε άλλη γυναίκα (στην περίπτωση βέβαια, που καμία από τις δύο δεν έχει κάνει το εμβόλιο). Και επιπλέον, εκτός από το στρέιτ σεξ υπάρχει και το ευρέως διαδεδομένο γκέι ανδρικό σεξ, που προφανώς αφορά μόνο άνδρες. Για αυτούς τους λόγους, υπάρχουν ήδη πολλές φωνές στην παγκόσμια ιατρική κοινότητα (μεταξύ των οποίων και ο νομπελίστας Ιατρικής, Χάραλντ τσουρ Χάουζεν) ότι πρέπει να γίνεται ο αντικαρκινικός εμβολιασμός για τον HPV και στα αγόρια, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού (συνέντευξη στην «Καθημερινή», 14 Αυγούστου 2011).

Όλα τα παραπάνω αφορούσαν την πρόληψη από τα ΣΜΝ. Ένα άλλο σκέλος του ζητήματος «Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα» έχει να κάνει με τη θεραπεία και την κοινωνική πρόνοια. Είναι κάτι παραπάνω από δεδομένο πως η μετάδοση των ΣΜΝ έχει ένα σκληρό κοινωνικό και ταξικό υπόβαθρο. Πριν την τωρινή παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, ειδικά ο ιός του AIDS (HIV) εξαπλωνόταν κυρίως στις χώρες του τρίτου κόσμου και πιο πολύ στην υποσαχάρια Αφρική. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στη Δύση ο HIV ποτέ δεν αποτέλεσε θανατηφόρο μάστιγα για μαζικούς πληθυσμούς, σε αντίθεση με την χτυπημένη από την οικονομική και κοινωνική κατάρρευση Ανατολική Ευρώπη μετά την πτώση του υπαρκτού (λέμε τώρα) “σοσιαλισμού”. Ο HIV “προτιμά” τις φτωχότερες κοινωνίες, τόσο γιατί εκεί η ενημέρωση είναι ανεπαρκής και τα προφυλακτικά όχι εύκολα προσβάσιμα, όσο και γιατί οι φορείς του ιού δεν έχουν δωρεάν πρόσβαση στο σύστημα υγείας και δε δικαιούνται δωρεάν αντιρετροϊκή φαρμακευτική αγωγή (χωρίς την οποία οι φορείς καθίστανται ολοένα και πιο μεταδοτικοί). Τώρα που η καπιταλιστική κρίση χτυπάει και τις ανεπτυγμένες χώρες, είναι πολύ πιθανό τα ΣΜΝ (και το πιο επικίνδυνο από αυτά, το AIDS) να γνωρίσουν εξάπλωση που δεν υπήρχε ως τώρα στον λεγόμενο “πρώτο κόσμο”, ιδιαίτερα εάν προχωρήσει ο βάρβαρος νεοφιλελεύθερος μετασχηματισμός της οικονομίας σε αυτές τις χώρες, φτάνοντας στην πλήρη ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών υγείας και το συνακόλουθο αποκλεισμό από κάθε ιατρική περίθαλψη όσων δεν μπορούν να πληρώσουν τα υπέρογκα χρηματικά ποσά για ιδιωτική ασφάλιση υγείας. Ήδη το 2011 στην Ελλάδα αφενός είχαμε μεγάλη αύξηση των νέων κρουσμάτων HIV και αφετέρου δυστυχώς υπάρχουν πληροφορίες τύπου «λαγός» (στα πλαίσια του δήθεν “εξορθολογισμού” της παροχής επιδομάτων) για κατάργηση του επιδόματος αναπηρίας στους φορείς του HIV που δεν έχουν αναπτύξει AIDS…

-

1 Οι μόνοι σεξουαλικά ενεργοί άνθρωποι που δεν κινδυνεύουν να κολλήσουν ΣΜΝ είναι όσες και όσοι διατηρούν μία και μόνο σεξουαλική μονογαμική σχέση στη ζωή τους με τον ίδιο άνθρωπο, ο οποίος ΚΑΙ αυτός δεν είχε πριν καμία άλλη σεξουαλική σχέση. Αλλά προφανώς μιλάμε για εξαίρεση.

2 Υποτίθεται ότι η Σεξουαλική Αγωγή διδάσκεται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και αποτελεί θεματική ενότητα της Αγωγής Υγείας. Υπάρχει βέβαια η εξής κρίσιμη λεπτομέρεια: Το μάθημα διδάσκεται ΜΟΝΟ εκτός σχολικού ωραρίου και ΜΟΝΟ εφόσον το επιλέξουν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί, με προφανή κίνδυνο να στοχοποιηθούν από τις τοπικές εκκλησιαστικές ενορίες ως «διαφθορείς της νεολαίας». Έτσι, σύμφωνα με την έρευνα της κ. Μαργαρίτας Γερούκη, εκπαιδευτικού και διδάκτορος στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι, η θεματική ενότητα της Σεξουαλικής Αγωγής αφορά μόλις το 1,6% των προγραμμάτων Αγωγής Υγείας στην Ελλάδα…
(στοιχεία από την εφημ. Καθημερινή, 5 Φλεβάρη 2012)

3 Βέβαια “η ζώνη της Βίβλου” δεν είναι μια εντελώς “στεγανοποιημένη” περιοχή (όπως και κάθε ανάλογη “ζώνη”), καθώς περιλαμβάνεται σε αυτήν η Ατλάντα και άλλες μεγαλουπόλεις, στις οποίες η κοινωνία είναι κάπως πιο ανεκτική, κυρίως λόγω του μεγάλου πληθυσμού και της ανωνυμίας (κάτι σαν τη δικιά μας Αθήνα δηλαδή). Είναι ενδεικτικό ότι (σύμφωνα με την wikipedia) η Ατλάντα, παρά το γεγονός ότι δεσπόζει βαθιά μέσα στην “ζώνη της Βίβλου”, έχει το τρίτο μεγαλύτερο ποσοστό (13%) ΛΟΑΤ ανθρώπων στις πόλεις των ΗΠΑ, μετά το Σαν Φρανσίσκο και το Σιάτλ (αλλά αυτές οι δύο πόλεις αποτελούν τα 2 βασικά κέντρα της “μη θρησκευόμενης ζώνης” στην ακτή του Ειρηνικού).

4 Μικρό μόνο ποσοστό των στρέιτ επαφών στην Ελλάδα γίνεται με προφυλακτικό.

5 Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ. ο ιός του AIDS μεταδίδεται και με τον στοματικό έρωτα. Ωστόσο, οι πιθανότητες μετάδοσης του ιού με αυτόν τον τρόπο θεωρούνται λίγες, εκτός κι αν υπάρχουν ανοιχτές (ακόμα και μικρές) πληγές μέσα στο στόμα. Όσο όμως κι αν είναι δύσκολο να μεταδοθεί ο ιός του AIDS με το στοματικό έρωτα, είναι πανεύκολο να μεταδοθούν με αυτήν την πρακτική ένα σωρό άλλα ΣΜΝ…